Kamienie towarzyszą nam od zarania dziejów. Pierwsze znane użycie kamieni przez ludzi to początek epoki kamiennej, kiedy krzemień służył jako narzędzie i broń.
Bałtycki bursztyn to jeden z najstarszych amuletów, datowany na 30000 lat.
Natomiast zastosowanie dekoracyjne w postaci koralików sprzed 10000 lat potwierdzono wykopaliskami z Wielkiej Brytanii.
Jest dużo więcej historycznych przykładów, ale dziś nie o tym.
Dziś chciałabym trochę uporządkować informacje o klasyfikacji kamieni. Okazuje się, że sprawa nie jest wcale taka prosta. Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci próbowano dokonać różnych podziałów kamieni. Do dziś nie ma jednego ogólnie zaakceptowanego podziału.
Jednak większość znawców tematu, jako podstawę klasyfikacji, przyjęło skalę Mohsa- mówiącą o twardości minerałów. I tak najczęściej spotykanym podziałem kamieni naturalnych jest podział na:
?Kamienie szlachetne
Do tej grupy zaliczamy mi.in.: diament, szmaragd, rubin, szafir, topaz, aleksandryt, akwamaryn, heliodor, morganit, turmalin, beryl, spinel, opal (mimo mniejszej twardości). Oprócz minerałów do kamieni szlachetnych zalicza się substancje organiczne: perły naturalne, koral, szylkret, kość słoniową i bursztyn. Istnieje jednak elita kamieni drogocennych, są nimi 4 kamienie: diament, rubin, szafir i szmaragd-najrzadsze, najpiękniejsze, naj-trwalsze i najdroższe spośród kamieni szlachetnych, używanych w jubilerstwie. Szacuje się, że ich łączna wartość stanowi 97% wartości wszystkich kamieni szlachetnych znajdujących się w sprzedaży.
?Kamienie ozdobne
To pozostałe kamienie, odznaczające się mniej spektakularnym wyglądem, często brakiem przezroczystości i mniejszą twardością. Stosuje się je głównie do wyrobu ogólnodostępnej biżuterii, ozdób, pamiątek, itp. Jednak niektórzy w tej grupie wyróżniają jeszcze kamienie półszlachetne. Zaliczane są do nich m.in.: agat, jaspis, malachit, lapis lazuli, labradoryt, onyks, kamień księżycowy, rodonit, sodalit, granat, amazonit, jadeit, turkus. Kamieniom półszlachetnym i ozdobnym, z uwagi na ich mniejszą twardość, nadawane są często mniej wyrafinowane kształty, niż kamieniom szlachetnym. Najczęściej spotykane są kształty kul, kul fasetowych, owali, dysków, krążków, łezek, kostek czy kaboszonów
?Kamienie naturalne poprawiane
Kamienie naturalne mogą być modyfikowane, w celu podniesienia ich wartości i jakości. Spośród różnych zabiegów, najczęściej stosuje się: impregnowanie, czyli barwienie różnymi substancjami chemicznymi; podgrzewanie – ma na celu wzmocnienie lub zmianę koloru bądź klarowności niektórych kamieni szlachetnych, napromieniowywanie – służy zmianie barwy kamieni Zaletą takich kamieni, o ile nie szukamy kamieni szlachetnych o jubilerskiej wartości, jest dobry stosunek ceny do jakości.
Istnieją jeszcze kamienie syntetyczne i ich imitacje. Pierwsze to sztucznie wytworzone minerały, o zbliżonym składzie chemicznym i budowie wewnętrznej, jak kamienie naturalne. Najpopularniejsze z nich to piasek pustyni i noc Kairu, bardzo chętnie wykorzystywane w jubilerstwie, przez zawartość migoczących drobinek, dających piękny efekt.
Imitacje mają naśladować kamienie szlachetne. Wykonywane są np. innych kamieni naturalnych lub szkła. Najbardziej znaną imitacją jest cyrkonia, która udawała diament. Pierwszy raz pojawiła się w handlu w 1973 r.
Nie ma jednak jednego idealnego podziału, który uwzględniłby wszystkie kamienie. Czasami zdarza się, że ten sam rodzaj minerału może zostać zaliczony do kamieni szlachetnych, bądź ozdobnych, a czasami nie kwalifikuje się do żadnej z zaprezentowanych grup.
Jednak najważniejsze przy wyborze kamienia są Twoje preferencje, Twoje odczucia gdy patrzysz na kamień. Jeżeli stwierdzisz, że jest on dla Ciebie przeznaczony, to najpewniej tak właśnie jest. Są oczywiście sugestie dotyczące przypisania kamieni poszczególnym znakom zodiaku, ale moim zdaniem najważniejsze jest to czy czujesz pociąg? do kamienia czy nie.
Źródło: Żaba Jerzy, Żaba Irena V., Atlas naturalnych kamieni szlachetnych i ozdobnych, Warszawa 2016
Cassandra Eason „Tajemnice kryształów. 500 kryształów, które leczą ciało, umysł i duszę”; Oficyna Wydawnicza Alma-Press 2018
